Γιατί αγαπάμε την Ιρλανδία; Μα φυσικά για τους Ιρλανδούς! Για τους Ιρλανδούς, που ο Oscar Wilde είχε χαρακτηρίσει ως τους «Έλληνες του Βορρά».
Η αλήθεια είναι, πως αν και εξωτερικά δε μοιάζουμε ιδιαίτερα, ως λαοί, έχουμε περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές. Η ιδιοσυγκρασία των Ιρλανδών είναι πιο κοντά στη δική μας από όσο των υπόλοιπων γειτονικών τους λαών.
Γιατί αγαπάμε τους Ιρλανδούς;
Γιατί εκτός από το εξαιρετικό ουίσκι τους, τη Guinness, τον Irish coffee, την υπέροχη μουσική τους, τους απίστευτους παραδοσιακούς χορούς τους και τη μοναδική και χαριτωμένη προφορά τους, σαν χαρακτήρες είναι οι άνθρωποι, που μαζί τους θα περάσεις καλά.
Είναι έξω καρδιά, ζεστοί, φιλόξενοι, εύστροφοι, επίμονοι. Έχουν εξαιρετική σχέση με τη μουσική, χορεύουν καλά, τραγουδούν πολύ, μιλούν πολύ και βρίζουν ακόμα περισσότερο.
Είναι πιστοί στις πεποιθήσεις τους, αφοσιωμένοι σε οικογένεια και φίλους και διαθέτουν μία εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ! Αγαπούν την χώρα μας, την επισκέπτονται συχνά και αρκετοί μαθαίνουν και τη γλώσσα.
Πρόκειται επίσης για μεγάλους «παραμυθάδες». Με τη ζωηρή φαντασία τους αλλά και το χάρισμα της συγγραφής και κυρίως της αφήγησης, που διαθέτουν, είναι πάντα η ψυχή της παρέας.
Ως γνήσια πατρίδα παραμυθάδων, η ιρλανδική, όπως άλλωστε και κάθε κουλτούρα, διαθέτει πληθώρα γνωμικών και παροιμιών, χαρακτηριστικών της λαϊκής σοφίας αλλά και του ιδιαίτερου χιούμορ των Ιρλανδών.
Ας δούμε μερικά που ξεχωρίσαμε:
- Ό,τι έχει ο νηφάλιος στην καρδιά, ο μεθυσμένος το έχει στα χείλη.
- Η τύχη ποτέ δε χαρίζει. Μόνο δανείζει!
- Στην υγεία των εχθρών, των εχθρών μας!
- Να εύχεσαι μια μεγάλη σε διάρκεια και ευτυχισμένη ζωή, ένα γρήγορο και εύκολο θάνατο, μία όμορφη και ειλικρινή γυναίκα, μία κρύα μπύρα και μία ακόμα.
- Ας είναι το σήμερα καλύτερο από το χθες αλλά όχι τόσο καλό όσο το αύριο.
- Όλοι είμαστε φιλόξενοι, μέχρι μια αγελάδα να εισβάλλει στον κήπο μας.
- Όσο παλιότερο είναι το βιολί, τόσο γλυκύτερος είναι ο σκοπός.
- Την τελευταία σου επιταγή θα πρέπει να τη δώσεις στο νεκροθάφτη και να είναι ακάλυπτη.
- Το κλίμα είναι αυτό που περιμένεις. Ο καιρός είναι αυτό που παίρνεις.
- Αν κάτι δε μπορεί να το θεραπεύσει το ουίσκι ή το βούτυρο, δεν παίρνει γιατρειά.
Οι παραπάνω αποτελούν μόνο ένα πολύ μικρό δείγμα και σίγουρα χάνουν αρκετά στη μετάφραση.
Γι’ αυτό θα κλείσω ως εξής: “May the enemies of Ireland never eat bread nor drink whisky, but be tormented with itching without benefit of scratching”.
Πηγές: www.irishpost.com, ottawacitizen.com
