Η γέννηση της Coca-Cola ξεκινά στα τέλη του 19ου αιώνα από τον Dr. John Stith Pemberton, χημικό και φαρμακοποιό. Έχοντας σπουδάσει στο “Reform Medical College”της Τζόρτζια, ήταν εξουσιοδοτημένος επαγγελματίας της “Thomsonian” Ιατρικής, που βασίζεται στις αρχές της βοτανολογίας, και η οποία στοχεύει στο να απαλλάξει το σώμα από τις επιβλαβείς τοξίνες. Αυτή η πρακτική αντιμετωπίστηκε αρχικά με δυσπιστία και καχυποψία, ωστόσο, ο Pemberton συνέχισε να εξασκεί επιτυχώς το επάγγελμά του μέχρι λίγο πριν την έναρξη του Εμφυλίου Πολέμου το 1861.
Ο εθισμός στη μορφίνη
Η θητεία του στον στρατό κατά τον Εμφύλιο, δεν ήταν χωρίς προσωπικό κόστος. Τραυματίστηκε σοβαρά από σπαθί στο στήθος και παραλίγο να πεθάνει. Επέζησε, αλλά αφέθηκε να πολεμήσει έναν εθισμό στη μορφίνη, την οποία οι γιατροί του έδιναν ως παυσίπονο για το τραύμα του.
Από τον εθισμό στην εφεύρεση
Βασιζόμενος στη γνώση που είχε συγκεντρώσει, ο Pemberton ξεκίνησε να αναζητά μια θεραπεία για τον εθισμό. Πειραματίζεται με διάφορα βότανα και φυτά, συμπεριλαμβανομένου του φύλλου κόκας, της πρώτης ύλης στην παραγωγή κοκαΐνης.
Αναμειγνύοντας φύλλα κόκας, κρασί και Kola Nuts, που είναι καρποί γνωστοί για την περιεκτικότητά τους σε καφείνη, ο Pemberton δημιούργησε το πρώτο του ρόφημα, το “Pemberton’s French Wine Coca”, που διαφημιζόταν ως αντικαταθλιπτικό, παυσίπονο και αφροδισιακό. Αυτό λειτούργησε για να ανακουφίσει τον εθισμό του Pemberton στα οπιοειδή και κέρδισε σχεδόν άμεση επιτυχία.
Ένα επιτυχημένο λάθος
Με την απειλή της Ποτοαπαγόρευσης να πλησιάζει, ο Pemberton προσπάθησε να προστατεύσει τα συμφέροντά του. Αφαίρεσε το αλκοολούχο συστατικό από τη συνταγή του ποτού το 1886, αντικαθιστώντας το κρασί με ένα ζαχαρούχο σιρόπι και άλλαξε την επωνυμία του προϊόντος σε “Coca-Cola”. Το ρόφημα θα προορίζονταν για ιατρική χρήση, αν δεν πρόσθεταν κατά λάθος ανθρακούχο νερό στο μείγμα. Αντί να απορρίψουν την ιδέα, διέθεσαν το ρόφημα ως δροσιστικό αναψυκτικό!
Η επιστροφή του εθισμού
Ενώ η Coca-Cola συνέχιζε να γίνεται παγκόσμια επιτυχία, ο εφευρέτης της δεν τα πήγε τόσο καλά. Καθώς δεν υπήρχε γνωστή θεραπεία για τον εθισμό, η αντικατάσταση της μορφίνης με κοκαΐνη, παρείχε μόνο μια προσωρινή ανακούφιση από την κατάστασή του.
Η συνήθεια της μορφίνης επέστρεψε, ένας εθισμός που του κόστισε τις οικονομίες της ζωής του καθώς και την υγεία του. Επιπλέον, η ξαφνική μετονομασία του φαρμακευτικού ελιξιρίου σε αναψυκτικό, αρχικά δεν πήγε τόσο καλά, κάτι που τον ανάγκασε να πουλήσει τα δικαιώματα του σε διάφορους επιχειρηματικούς εταίρους μόνο και μόνο για να τα βγάλει πέρα.
Ο Τζον Πέμπερτον πέθανε από καρκίνο του στομάχου το 1888, ενώ βρισκόταν στα έλεος του εθισμού. Άφησε την περιουσία του, η οποία εκείνη την εποχή αποτελούνταν μόνο από τις υπόλοιπες μετοχές του στην εταιρεία Coca-Cola, στον μονάκριβο γιο του, Τσαρλς. Ο Τσαρλς, εθισμένος κι αυτός στη μορφίνη, θα πέθαινε μόλις έξι χρόνια μετά τον πατέρα του, χάνοντας την τεράστια δημοτικότητα και επιτυχία που θα είχε η Coca-Cola σε όλο τον κόσμο.
Επίλογος
Το στέλεχος της Coca-Cola, Wendy Clark, έγραψε για τον άνθρωπο που εφηύρε το αναψυκτικό: «ένας φαρμακοποιός που ήθελε να δημιουργήσει ένα ελιξίριο, που θα έδινε στους ανθρώπους μια στιγμή ανανέωσης και ανάτασης, μια στιγμή ευτυχίας».
Η Clark παραμένει πιστή στο μήνυμα της εταιρίας, ότι η Coca-Cola θέλει μόνο να «κάνει τον κόσμο πιο ευτυχισμένο», αλλά το πραγματικό κίνητρο πίσω από τη δημιουργία της λέει μια διαφορετική ιστορία, αυτή της μάχης του δημιουργού της με τον εθισμό.
Πηγή: allthatsinteresting.com
