Το ανθρώπινο σώμα περιέχει 5.000.000 τριχοθυλάκια και ενώ οι τρίχες του σώματος μπορεί να φαίνονται μάλλον άχρηστες, στην πραγματικότητα εξυπηρετούν κάποιο σκοπό. Τα μαλλιά βοηθούν στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, διατηρώντας τον άνθρωπο πιο ζεστό σε ψυχρότερα κλίματα, ενώ η τριχοφυΐα βοηθά στην προστασία του σώματος και από άλλα στοιχεία όπως η βρωμιά και μόλυνση. Αφού λοιπόν οι τρίχες του σώματος είναι χρήσιμες, γιατί οι γυναίκες αφιερώνουν τόσο πολύ χρόνο αφαιρώντας τες; Όλα στο όνομα της ομορφιάς, φυσικά.
Οι πρώτες διαφημίσεις και οι βιομηχανίες
Η αποτρίχωση ενθαρρύνθηκε από τις προσπάθειες τριών διαφορετικών βιομηχανιών: της γυναικείας βιομηχανίας μόδας, της βιομηχανίας αποτρίχωσης και της βιομηχανίας γυναικείων περιοδικών, καθεμία από τις οποίες αναγνώρισε και προσπάθησε να επωφεληθεί από τον νέο και ανερχόμενο ρόλο των γυναικών ως καταναλωτές.
Οι ποδόγυροι κόντυναν, απειλώντας να αποκαλύψουν τα τριχωτά πόδια. Ακολούθησαν τα αμάνικα ενδύματα με γυμνά μπράτσα. Τα εκτεθειμένα άκρα στην αλλαγή της μόδας των αρχών του 1900, πίεζαν τις γυναίκες να ξυρίσουν τις μασχάλες και τα πόδια. Το Harper’s Bazaar ήταν το πρώτο από τα γυναικεία περιοδικά, που δημοσίευσε διαφημίσεις αποτρίχωσης σε μια καμπάνια του το 1914.
Ιστορική αναδρομή
Οι Αιγύπτιοι μπορεί να ήταν οι πρόδρομοι πολλών τελετουργιών ομορφιάς, επένδυσαν όμως τον περισσότερο χρόνο στην αποτρίχωση. Οι γυναίκες της αρχαίας Αιγύπτου αφαιρούσαν όλες τις τρίχες του σώματός τους, με τσιμπιδάκια (από κοχύλια), ελαφρόπετρες ή πρώιμο κερί μέλισσας και κεριά με βάση τη ζάχαρη.
Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η έλλειψη τριχών στο σώμα θεωρούνταν σημάδι των τάξεων. Οι πλούσιες γυναίκες και άνδρες χρησιμοποιούσαν ξυράφια από πυριτόλιθους, τσιμπιδάκια, κρέμες και πέτρες για να αφαιρέσουν την περίσσεια τρίχας. Στην πραγματικότητα, ακόμη και τα ηβικά μαλλιά θεωρούνταν απολίτιστα, γι’ αυτό πολλά διάσημα αγάλματα και πίνακες Ελληνίδων γυναικών απεικονίζονται άτριχα.
Η Βασίλισσα Ελισάβετ η Α’, που καθόρισε τη μοίρα της Αγγλίας εδαφικά, διοικητικά και πολιτιστικά, έθεσε επίσης το προβάδισμα για την αποτρίχωση μεταξύ των γυναικών, οι οποίες ακολούθησαν το παράδειγμά της αφαιρώντας την τριχοφυΐα από το πρόσωπό τους, αλλά όχι από το σώμα τους. Η μόδα της εποχής ήταν να αφαιρούν τα φρύδια και τις τρίχες από το μέτωπο (για να φαίνεται πιο μεγάλο), κάτι που έκαναν οι γυναίκες χρησιμοποιώντας λάδι καρυδιάς ή επιδέσμους εμποτισμένους με αμμωνία και ξύδι.
1700
Στα τέλη του 18ου αιώνα ξεκίνησε μια πιο πολιτισμένη προσέγγιση στην αποτρίχωση. Ενώ οι Ευρωπαίες και οι Αμερικανίδες δεν το έλαβαν πολύ υπόψη, ο Jean Jacques Perret, ένας Γάλλος κουρέας, δημιούργησε το πρώτο ίσιο ξυράφι για άνδρες το 1760 το οποίο χρησιμοποιήθηκε και από ορισμένες γυναίκες.
1800
Μέχρι το 1844, ο Δρ Gouraud είχε δημιουργήσει μια από τις πρώτες αποτριχωτικές κρέμες, την “Poudre Subtile”. Αμέσως μετά, το 1880, ο King Camp Gillette δημιούργησε το πρώτο σύγχρονο ξυραφάκι για άνδρες και έτσι ξεκίνησε μια επανάσταση στο χώρο. Ωστόσο, θα περνούσαν άλλες τρεις δεκαετίες μέχρι να εμφανιστεί ένα ξυράφι, που να διατίθεται στο εμπόριο ειδικά για γυναίκες.
Αρχές του 1900
Το 1915, η Gillette δημιούργησε το πρώτο ξυράφι ειδικά για γυναίκες, το “Milady Decolletée”. Στις αρχές του 1900, οι εμφανίστηκαν μαζικά διαφημίσεις για αποτριχωτικές κρέμες. Το 1907 άρχισε να κυκλοφορεί μια διαφήμιση για την αποτριχωτική πούδρα “X-Bazin”, η οποία υποσχόταν να αφαιρέσει την «ταπεινωτική ανάπτυξη τριχών στο πρόσωπο, το λαιμό και τα χέρια». Μια δεκαετία αργότερα, ένα κορυφαίο περιοδικό γυναικείας μόδας δημοσίευσε μια διαφήμιση με μια γυναίκα με τα χέρια σηκωμένα και τις μασχάλες της αποτριχωμένες, η πρώτη του είδους.
Δεκαετία του 1940
Η Remington κυκλοφόρησε το πρώτο ηλεκτρικό γυναικείο ξυράφι το 1940 μετά την επιτυχία μιας ανδρικής έκδοσης. Λόγω της έλλειψης νάιλον εν καιρώ πολέμου, περισσότερα προϊόντα και τεχνικές για την αποτρίχωση κυκλοφόρησαν στην αγορά καθώς οι γυναίκες αναγκάζονταν να κυκλοφορούν πιο συχνά με γυμνά πόδια.
Δεκαετία του 1950
Κατά τη δεκαετία του 1950, η αποτρίχωση έγινε ευρύτερα αποδεκτή. Δεδομένου ότι πολλές αποτριχωτικές κρέμες εξακολουθούσαν να ερεθίζουν το δέρμα, οι γυναίκες βασίζονταν σε ξυράφια για να ξυρίζουν τα πόδια και τις μασχάλες τους και τσιμπιδάκια για να περιποιούνται και να διαμορφώνουν τα φρύδια τους.
Δεκαετία του 1960
Οι ταινίες κεριού έκαναν το ντεμπούτο τους και γρήγορα έγιναν η αγαπημένη μέθοδος αφαίρεσης της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας. Η πρώτη μέθοδος αποτρίχωσης με λέιζερ κυκλοφόρησε στην αγορά στα μέσα της δεκαετίας του εξήντα, αλλά εγκαταλείφθηκε γρήγορα λόγω των καταστροφικών της αποτελεσμάτων για το δέρμα.
Δεκαετία του 1970
Αν και η ηλεκτρόλυση υπήρχε για σχεδόν έναν αιώνα, έγινε πιο αξιόπιστη και ασφαλής τη δεκαετία του 1970 με την ανάπτυξη καινούριας τεχνολογίας. Η δεκαετία αυτή είδε επίσης μια αναζωπύρωση στην αφαίρεση των τριχών στην περιοχή του μπικίνι, καθώς η μόδα των μαγιό μπικίνι είχε ξεκινήσει δυναμικά.
Δεκαετία 1980 μέχρι Σήμερα
Σήμερα, οι περισσότερες γυναίκες βασίζονται σε κάποια μορφή αποτρίχωσης στην καθημερινή τους ρουτίνα ομορφιάς, είτε πρόκειται για τσιμπιδάκι, ξύρισμα, κερί ή αποτρίχωση με λέιζερ. Οι νέες τεχνολογίες στην αποτρίχωση την έχουν καταστήσει μια από τις πιο δημοφιλείς και κερδοφόρες υπηρεσίες ομορφιάς.
