Όταν σκεφτόμαστε το πλαστικό, το μυαλό μας πάει σε σακούλες, μπουκάλια και συσκευασίες. Ωστόσο, μικροπλαστικά και πολυμερή υλικά έχουν εισχωρήσει ύπουλα σε αντικείμενα και τρόφιμα της καθημερινότητάς μας — χωρίς καν να το γνωρίζουμε. Ορίστε πέντε παραδείγματα που ίσως σας εκπλήξουν:
Αλάτι
Πολλές επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι το θαλασσινό και ακόμα και το επιτραπέζιο αλάτι μπορεί να περιέχει μικροπλαστικά. Αυτά προέρχονται από την ρύπανση των ωκεανών και τις πλαστικές συσκευασίες που διασπώνται με τον χρόνο. Αν και οι συγκεντρώσεις είναι μικρές, η μακροχρόνια κατανάλωση παραμένει ανησυχητική.
Τρόφιμα σε κονσέρβα
Οι μεταλλικές κονσέρβες έχουν στο εσωτερικό τους μια λεπτή επικάλυψη ρητίνης, συχνά με βάση τη δισφαινόλη Α (BPA), που προστατεύει το μέταλλο από διάβρωση. Ωστόσο, υπό συνθήκες θερμότητας ή οξύτητας, η ουσία αυτή μπορεί να περάσει στο φαγητό, ιδίως σε προϊόντα όπως ο τόνος, τα όσπρια ή η σάλτσα ντομάτας.
Οδοντικό νήμα
Πολλά οδοντικά νήματα είναι κατασκευασμένα από νάιλον ή τεφλόν, δηλαδή πλαστικά υλικά. Ορισμένα περιέχουν ακόμη και επικαλύψεις με PFAS (χημικά που απωθούν νερό και λάδι), τα οποία έχουν συσχετιστεί με επιδράσεις στην υγεία και δεν αποδομούνται εύκολα στο περιβάλλον.
Καλλυντικά με γκλίτερ
Το γκλίτερ σε σκιές, κραγιόν ή βερνίκια νυχιών είναι συχνά μικροσκοπικά κομματάκια πλαστικού. Όταν ξεπλένονται, καταλήγουν στο νερό, προσθέτοντας στον ήδη επιβαρυμένο μικροπλαστικό “φόρτο” των θαλασσών.
Φίλτρα τσαγιού ή καφέ
Ορισμένα μοντέρνα φίλτρα (ακόμα και “πλεκτά” φακελάκια τσαγιού) είναι φτιαγμένα από πολυμερή όπως PET ή πολυπροπυλένιο. Όταν το νερό είναι καυτό, μικρές ποσότητες πλαστικού μπορεί να διαλύονται στο ρόφημα.
Το πλαστικό είναι παντού, ακόμα και εκεί που δεν το φανταζόμασταν, συνεπώς είναι δύσκολο να περιορίσουμε τη χρήση του. Η γνώση είναι το πρώτο βήμα για πιο συνειδητές επιλογές.
Πηγή: Minderoo