Πόσο συχνά νιώθετε ότι βαριέστε και αμέσως βιάζεστε να γεμίσετε το κενό με το να ελέγχετε το facebook το twitter ή κάποιο άλλο από τα social media; Πόσο συχνά δεν κάνετε τίποτα και νιώθετε γι’ αυτό ενοχές αφού η απραξία είναι αντίθετη με την κουλτούρα της παραγωγικότητας;
Ενάμισι αιώνα πριν ο Kierkegaard διαπίστωσε πως η τάση να δραπετεύουμε από το παρόν με το να κρατάμε διαρκώς τον εαυτό μας απασχολημένο είναι η μεγαλύτερη πηγή δυστυχίας. Παρόλα αυτά η ανία και η επακόλουθη συχνά απραξία θεωρούνται αντίθετα της δημιουργικότητας.
Η αλήθεια όμως είναι, ευτυχώς, διαφορετική! Στην ανία και την απραξία ενεργοποιείται το ασυνείδητο κομμάτι του ψυχισμού: οι φαντασιώσεις, οι επιθυμίες, τα συναισθήματα. Έτσι το άτομο έρχεται πιο κοντά σε αυτό που πραγματικά είναι και απομακρύνεται από τον «ψευδή εαυτό» (Winnicott) που έχει κατασκευάσει. Γίνεται πιο δημιουργικό, πιο ικανό να περιέξει τις πιο δύσκολες πλευρές του αφού δεν προσπαθεί να τις ξορκίσει με το να είναι διαρκώς απασχολημένο.
Η ικανότητα λοιπόν να μπορεί κανείς να βαρεθεί και να μην κάνει τίποτα είναι απαραίτητη για μια πλήρη ζωή!
Παπαμανουσάκη Κατερίνα
Ψυχοθεραπεύτρια – Ομαδική αναλύτρια
